توجه: این وبلاگ در این مکان دیگر به روز آوری نمیشود و به سایت وورد پرس منتقل شده است. دوستان عزیز لطفاً جهت دسترسی به آدرس جدید «ایــــنــــجـــا کلیک کنید». منتظر قدوم شما هستم. ارادتمند حمید

۲ دی ۱۳۸۸

دخانیات در آمریکا


امروز دستم بند بود به این دانشجوی عربی که ساکن یکی دیگر از واحدهای آپارتمان است. این بنده ی خدا به شدّت بیماری « آسم » دارد و در این مدتی هم که ساکن اینجا شده ؛ یه ده باری هم سیگار را ترک کرده و باز کشیده.بهش گفتم : خــُب نکش !!؟ مگر من که روزانه بیش از دو پاکت سیگار نمیکشم ؛ مــُردم که تو دست نمیکشی؟؟!! انشاالله در یک فرصت مناسب ؛ درباره ی هتل - بیمارستان های اینجا ( بیمارستان هایی که دست کمی از هتل ندارند) ؛ خواهم نوشت؛ ولی الان تا مطلبم طولانی و حوصله سر ببر نشده ؛ درباره ی موضوع بنویسم.

همانطور که میدانید یکی از معروفترین کشورهای صادر کننده ی انواع سیگار، آمریکاست و هرچند قبلا ً بعضی محصولاتش ، فقط جهت صادرات میبود؛ ولی اکنون، صدها گونه ی آنها را در همه ی فروشگاهها و مخصوصا ً پمپ بنزین فروشی ها میتوانید پیدا کنید و حتی در بیشتر شهرها؛ مغازه ای اختصاصی فروش انواع آن و حتی سیگارهای قاچاق کوبایی ،وجود دارد و الحمدالله(!!! به کنایه) از زن و مرد ، به شغل شریف بکش بکشی(منظور سیگاربود نه چیز دیگه ای !!!) مشغول. گفتنی است که هرچند ،در بیشتر مکانها دارای اتاقی و یا فضایی مخصوص کشیدن سیگار وجود دارد ؛ و یا در میخانه ها(بار) از شـدّّت دود ، چشم ،چشم را نمیبیند؛ هرجاکه تابلوی سیگار کشیدن ممنوع( Smoke Free zone ) وجود داشته باشد؛ تقریبا ً محال است که شما کسی را درحال شکستن قانون بدانید و مثلا ً؛ تمامی همکاران من ، برای کشیدن یک نخ سیگار ناقابل؛ باید تا محیط پارکینگ اتوموبیل ها؛ قدم رو بروند وبرگردند .

انواع تنباکو(میوه ای و غیره) مخصوصا ً از نوع « برازجان و شیراز» ی را فقط در فروشگاههای ایرانی و البته شبیه به آن وگاهی پرزهر تر؛ را در Tobacco Store ها میتونید پیدا کنید که بیشتر آنها محصولات کشورهای عربی و مصر هستند. در بعضی شهرها مرکز درآمدی، همچون چای و دود!! کش خانه های ایران وجود دارد که قلیان را با نام عربی « شیشه » و یا معادل انگلیسی Hooka یا Hookah که یادآور همان « حقـّّه »ی بافور است؛ بکار میبرند. امــّا یکی از نکبت کاری های عرصه ی دخانیات که اینجا خیلی رواج دارد و من در ایران ندیدم و بد نیست دوستان بدانند؛ مکیدن و در دهان گذاشتن؛ انواع تنباکو هاست که مرا به یاد بعضی از افغانها میاندازد که « بنگ و چرس » را بین لثه و لب و لـُپ خود قرار میدادند؛ تا مواد انرژی زای آن از اینطریق جذب خون مصرف کننده بشود.

این گونه تنباکو ها در اصل عصاره ی گرفته شده ی نیکوتین است که با انواع مواد طعم زا و نیز مختصر مــُرفین ترکیب شده است و فرد مصرف کننده؛ تلاش میکند که تا حد ممکن آب دهان ترشح شده اش را قورت ندهد و از این روست که هرکدام یک قوطی خالی شده ی آبجو (و یا نوشابه) را همیشه بدست میگیرند؛ تا پسآب دهان خود را دفع کنند و برای من هنوز؛ این یک حرکتی دور از ادب تلقی میشود. برای اولین بار که دخترم این صحنه را دیده بود؛ برایش جای سوال بود که همه ی مردم برای نوشیدن نوشابه؛ قوطی و سرخود را به سمت بالا میبرند ولی چرا این ملـّت عجیب؛ سـربه پایین مینوشند !!؟؟

پس ای عزیزان اگر لــُپی قلمبه و برآمده دیدید؛ شک نکنید که شاید دندان طرف، آبــســه کرده؛ بلکه برای جلوگیری از تششعشات دود سیگار ، بمدت ده دقیقه ای ، به این طریق « ترک سیگار » فرموده اند.این تنباکو جویدن ظاهرا در ایالتهای جنوبی رواج داره، من از دوستانی که در کنتاکی بوده اند هم این موضوع را شنیده ام. اما در شمال شرقی آمریکا تا به حال این پدیده را ندیده ام. گفتنی است که قیمت سیگار، نه تنها ایالت به ایالت متفاوت است، بلکه حتی مغازه به مغازه، نیز نوسان قیمت دارد. مثلا ً در منظقه ی کالیفرنیا یک بسته مالبرو، حدود پنج دلار، در شیکاگو، بیش از شش دلار و ... قیمت دارد.البته سیگاریان عزیز، هرکدام به فراخور توانایی خود، بدنبال راهی جهت ارزان تر خریدن، پیدا میکنند و از جمله، خرید از مغازه هایی که ارزان تر عرضه میکنند؛ یا استفاده از کوپن های تبلیغاتی که کارت تخفیف خرید سیگار دارد؛ خرید ویژه = یکی بخر، یکی رایگان ببر و ....

هیچ نظری موجود نیست: