توجه: این وبلاگ در این مکان دیگر به روز آوری نمیشود و به سایت وورد پرس منتقل شده است. دوستان عزیز لطفاً جهت دسترسی به آدرس جدید «ایــــنــــجـــا کلیک کنید». منتظر قدوم شما هستم. ارادتمند حمید

۱۱ تیر ۱۳۸۹

جشن روز استقلال آمریکا



ماه جولای که گاهی «ژوئیه» نیز نامیده میشود؛ از جمله ماههایی است که در قاره ی آمریکای شمالی اهمیت به سزایی دارد. اولین روز این ماه برابر است با روز«کانادا» که بجز مکانهای ضروری، سرتاسر کانادا تعطیل است. روز کانادا که به «روز قلمرو» نیز مشهور است در اصل برمیگردد به زمانی(1982) که بجای کاربرد «روز ایالتی» Dominion برای نشان دادن یک پارچه گی و استقلال نسبی کانادا از این نام استفاده شد.

گفتنی است که این کشور زمانی مستعمره ی فرانسه بود و به آن فرانسه ی جدید «New France » می‌گفتند. بعدها، این منطقه به دوبخش یعنی مستعمره ی بریتانیا که اصطلاحا Upper Canada (کانادای شمالی) ومستعمره ی فرانسه Lower Canada (کانادای جنوبی)، گفته می‌شد، تقسیم می‌شد. این جدایی تا زمانی که کل این مناطق به طور کامل مستعمره ی بریتانیا در سال ۱۸۴۱در آمد، ادامه داشت.

از سال ۱۸۶۷، این کشور نام جدید و رسمی «ایالات سلطنتی کانادا» را تا سالهای ۱۹۵۰ با خود یدک می‌کشید. با گذشت زمان که این کشور اقتدار سیاسی و خود مختا ری بیشتری از بریتانیا بدست می‌آورد؛ دولت فدرال از سال 1982 تنها نام « کانادا» را بر کشور گذاشت و از آن زمان اوّل ماه جولای به «روز کانادا» مشهور شد. اینکه چه برنامه ها و مراسمی دارند و یا این توضیجات جـَسته گریخته ی من صحیح است یا غلط، باید منتظر توضیحات خوانندگان عزیزی باشیم که در کانادا زندگی میکنند. لذا بریم سراغ اهمیت دوّم ماه جولای در قاره ی آمریکای شمالی:

روز استقلال ایالات متحده آمریکا Independence Day از پادشاهی بریتانیای بزرگ در روز ۴ ژوئیه(جولای) قرار دارد که یکی از تعطیلات رسمی و بسیار با اهمیت در ایالات متحده آمریکا است. «روز استقلال» در آمریکا همراه است با آتش بازی، انواع رژه ی افراد و ماشین ها و قایق ها و...، کنسرت موسیقی، بازیهای بیس بال و فوتبال خرکی آمریکایی، سخنرانی ها و جشن های سیاسی، و خیلی دیگر از برنامه‌ها و مراسم شخصی و از همه مهمتر : گذران روز و شبی کنار دریاچه های مصنوعی و پارکها و از صبح تا خود آخر شب آبجو نوشیدن و کباب استیک خوردن و سرشب هم به آسمان فرستادن انواع و اقسام ترقه و فشفشه و آتش بازی.


تاریخ آمریکا بعنوان یک کشور به حدود چهارصد سال پیش باز می‌گردد؛ کما اینکه روز استقلال رسمی آمریکا در سال ۱۷۷۶ بود. اگرچه گفته می‌شود که مردمان شمال اروپا مانند« وایکینگ‌ها» بارها به سواحل شرقی آمریکا آمده بودند؛ ولی موج مهاجرت اروپایی‌ها، پس از سفر« کریستف کلمب» از کشور پرتغال به این قاره آغاز شد. در سال‌های ۱۶۰۰ به تدریج گروه‌های اروپاییان به قاره جدید آمده و زندگی تازه‌ای را شروع کردند.

اسپانیایی‌ها در منطقه« فلوریدا»ی امروزی ساکن شدند. بریتانیایی‌ها شهر «جیمز تاون ویرجینیا» را آباد کردند. هلندی‌ها«نیو آمستردام» را که اکنون نیویورک خوانده می‌شود؛ ساختند و فرانسوی‌ها نیز در ایالت جنوبی« لوئیزیانا» و اطراف رودخانه می‌سی سی پی ساکن شدند. از آنجاکه کشور پیر استعمار(انگلیس) سعی داشت در رقابت با دیگر استعمارگرانی همچون اسپانیا و فرانسه قدرت خود را در منطقه حفظ کند؛ ابتدا کانادا را از چنگ فرانسه درآورد و سپس شروع به سفت کردن جای پای خود در آمریکای کنونی نمود. همین سبب شد تا فرانسوی ها به حمایت از شورشهای داخلی مردم آمریکا علیه انگلیس بپردازند. بدین ترتیب جنگ‌های انقلاب آمریکا از آوریل ۱۷۷۵ آغاز و در سال ۱۷۸۳ در پی امضای قرارداد صلح با بریتانیا و عقب نشینی او پایان یافت.

استقلال ۱۳ مستعمره (در آنزمان فقط 13 ایالت وجود داشت) با صدور اعلامیه ی استقلال آمریکا که با عبارت«ما مردم آمریکا...»شروع میشود؛ در ۴ ژوئیه ۱۷۷۶ بدست آمد. این ۱۳ مستعمره سابق در حالی اعلام استقلال کردند که هیچ یک هنوز دارای ویژگیهای حقوقی یک دولت/ایالت نبودند و همانطور که ذکر شد جنگ و صلح نهایی آنان با انگلیس تا 7 سال بعد (1783) طول کشید. با رفع مسائل حقوقی در ۱۷۷۷ و امضای اولین پیمان اتحاد بین ایالتها در ۱۷۸۱، « ایالات متحده آمریکا» متشکل از ۱۳ ایالت به طور رسمی بنیان گذاشته شد.


از سالها بعد چنین رسم شد که روز چهارم جولای هرساله مردم آمریکا هرچه پول دارند بدهند و از این فشفشه های چینی بخرند و از چند روز مانده همینطور ترقه در کنند و سروصدا ایجاد کنند. من و خانواده ام هرساله عازم شهر برادرم میشدیم و جای شما خالی صفایی میکردیم. امسال تصمیم گرفته ایم که از دود باروت و صدای انفجاردر شهرهای بزرگ بگریزیم و توی همین شهر کوچکمان بمانیم. ولی مثل اینکه اشتباه میکردم. چراکه جوونهای شهرنیز از همین الان و دو سه شب مانده به روز یکشنبه شادمانی خود را شروع کرده اند. ولی یک خوبی دارد که بخاطر ما پیرمرد و پیرزنها بیشتر از آتش بازی استفاده میکنند و بسیار بسیار جای همگی شما خالی است که دیدن انواع و اقسام گلها و شکلهای هندسی که توسط انفجار نوری در دل آسمان نقش میبندد؛ بسیار انرژی بخش است. بدینوسیله و پیشاپیش این حال و انرژی خوبم را با فرد فرد شما تقسیم میکنم. ****پینوشت: جهت دیدن یک گزارش تصویری از جشن «روز کانادا» به وبلاگ خوب«یادگار- اینجا» مراجعه کنید.

۷ نظر:

امی گفت...

اطلاعات جالب بود ، ممنون ، استفاده کردم.

شنبه گفت...

سلام من که بعید می دونم شما پیرمرد باشید!! حالا دارید خوش می گذرونید می خواهید دل ما آب نشه می گید پیره مردید...

نگاهی نو گفت...

امسال واحدی دارم که مربوط به تاریخچه کانادا است. کانادا هیچ وقت مستعمره فرانسه نبوده بلکه تحت تسلط انگلیسی ها بوده .بین فرانسویان و انگلیسی هاکه به کانادا امده بودند و بیشتر برای تجارت پوست حیوانات و بعدتر جنگی رخ داد که انگلیسی ها برنده شدند چون تعداد بیتشری بودند که به اینور امده بودند. انگلیسی ها اولین بار اسلحه و الکل را به بومیان - سرخپوستان کانادایی معرفی کردند. بعدتر ها همین انگلیسی ها مردم را از نقاط مختلف مثل چین- اروپا - یونان.... به اینور اوردند برای کارهای کشاورزی و بخصوص کار بر روی راه اهن معروف کانادا و ...........این روز روز استقلال کانادا و جدا شدن از مستعمره بودن انگلیس است

حنا گفت...

مرسي از بودنت، از حضور پررنگي كه داري، مرسي خودت

Sepehr گفت...

ممنون از مطلب جالبت. ما کلا تشنه اطلاعات عمومی در مورد آمریکاییم. اما هیچوقت خوندن متن انگلیسی و اینترنت و ویکی پدیا به اندازه شنیدن و خوندن مطالب از زبان یه همزبان حال نمیده.
زنده باشید و پایدار و ایشالا روز استقلال بهتون خوش بگذره

Noisiervampire گفت...

سلام اطلاعات مفیدی بود مرسی!
خوش بحالتون :(
موف باشید :)

از دیار نجف آباد گفت...

با سلام و درود بر تمامی عزیزان
____________________________________
امی گرامی
خوشحالم که پسندیدید و امیدوارم که مفید واقع بشود.
------------------
شنبه ی عزیز
راستش اینجا پیری را به تعداد سالهای عمر نمیشناسند و معتقدند سن آدمها فقط یک عدد است و جوانی به دل است.

امیدوارم که جوان دل باشیم... و صد البته که هر آن جای فرد فرد شما را خالی میکنم و خدا نصیبتان کند از نزدیک ببینید.
------------------
نگاهی نوی نازنین
ممنون از اطلاعات مفیدتون... من هم اذعان داشتم که اطلاعاتم جسته و گریخته است و ای بسا که بسیاری از آنها نیز غلط هم باشند. بازهم ممنون از بابت اطلاع رسانی شما و تا این اصلاح اطلاعات نباشد؛ هیچ تاریخ نگاری درستی رخ نخواهد افتاد.
------------------
سپهر گرامی
همیشه تلاش کرده ام تا نوشته هایم دربردارنده ی اطلاعاتی مفید باشد تا ارزش وقتی را که جهت مطالعه ی آنها میگذارید داشته باشد.
جای شما بسیار خالی بود و بسی خوش گذشت.
------------------
ومپایر گرامی
جای شما بسیار خالی بود... شما هم موفق و پیروز باشید.
____________________________________
موفقیت و پیروزی روزافزون شما آرزوی قلبی من است... بدرود... ارادتمند حمید